من بودم و یه آسمون ستاره

همه هستن،ماهستیم..!؟به به..به به ودیگرهیچ..!

من بودم و یه آسمون ستاره

همه هستن،ماهستیم..!؟به به..به به ودیگرهیچ..!

بوی پریسای منه

  بوی پریسای منه

چندوقته افسرده شدم

شعرام شدن زندون غم

ازتنهایی حرف  می زنم

فقط می شم یه رهگذر!

گرفته سرتاسرم و

ابرای تیره وسیاه

صاعقه می زنه همش

توآسمون بی خدام

شدم اسیربی کسی

عشقم می شه دلواپسی؟!..

تنهاترین تنهائیم

من... شعر..بی نوائیم

سروده:p.parishanL

پریسای من دلم برات تنگ شده بی معرفت یه سریم به ما بزنL

همیشه به یادت هستیم هرچندکه دیگه پیش ما نیستی

ولی اینجا،روزمین، یکی هست که ،خیلی شبیه تو..

فکرکنم الانم داره اینارومی خونه!

مریم جان توروبه اندازه ی پریسام دوستت دارم

                                                                           

جالب

خوب اینم یه جورشه دیگه..:-}

امروز1/11/85،زنگ زبان فارسی است..!خانم اصغرزاده(معلم خوب ومهربان درس زبان فارسی) گفت:بچه هادرس تموم شد!بی سروصداهرکارکه می خواهیدبکنید!

سارا جون روش وکردبه من وگفت :پگااااااا یه خواهشی ازت دارم

خوب منم گفتم:اختیارداری..!بگو

سارا:می شه واسم یه شعربگی؟

- شعربگم؟؟؟

سارا:آره..!می خوام همین الان تازنگ نخورده یک شعربرام بگی

- پگاه باخنده گفت:باشه.

یه خورده که گذشت.....

ذهنم جرقه زدو...قلم تودستام تن کاغذو قلقلک دادوبعد......

شعرذیل متولدششششششششد

باآمدن تودراین باب

هردم زکجاشعرسرایم؟

بادیدن رخسارتوای دوست

هرلحظه کجاشعرگزینم

هرلحظه وهردم بنشینم

تایادتورایادگزینم

بدین ترتیب اسم شعرمم گذاشتم:ساراسراوانیJ

قلی...!

نشسته بود تو حیاط                    اونشب قلی با باباش

چشماش به آسمون بود               دست باباش تو دستاش

یکی یکی می شمرد                  قلی ستاره هارو

گاهی اوقات به باباش                 نشون می داد اونارو

یکدفعه دیدش قلی                     یه نوری رو که رد شد

وقتی اومد بزرگ بود                   وقتی که رفت یه خط شد

بابای قلی بهش گفت                که اون خط یه شهاب بود

از اون بزرگ بزرگاش                   اون یه شهاب ناب بود

بابای قلی براش گفت                قصه ی دب اکبر

قصه ی خوشه پروین                 اسم دیگه اش هفت خواهر

میخواد بشه منجم                  وقتی بزرگ شد قلی

یک ستاره کشف کنه              اسمشو بذاره قلی

سروده ی:نگار خردمند